Patricia Cornwell – Rood Waas, editie 2011, 400 blz.
Oorspronkelijke titel: Red Mist. Vertaald door Mieke Trouw-Luyckx en Yolande Ligterink
Rood Waas werd me toegezonden door Uitgeverij Sijthoff. Ik was een van de gelukkigen die het boek mochten lezen voor de Crimezone Buzzz-club. De kreten op de achterflap zijn niet gering. Op nu.nl “De echte Scarpetta” is terug, de Volkskrant “Cornwell excelleert als ze de menselijke geest ontrafelt”, het AD “Eenzame topklasse”. Deze uitlatingen in combinatie met het plezier en de spanning waarmee ik eerdere Scarpetta-romans van Cornwell heb gelezen, zorgden er voor dat ik met hoog gespannen verwachtingen aan het boek ben begonnen.
Kay Scarpetta gaat op bezoek bij Kathleen Lawler, in de extra beveiligde afdeling van Georgia Prison for Women. Kathleen Lawler zit een straf van 20 jaar uit omdat ze iemand heeft doodgereden terwijl ze dronken achter het stuur zat. Vreemd genoeg gaat Kay niet op eigen initiatief op bezoek, het is Kathleen die haar heeft uitgenodigd. Kay besluit op het verzoek in te gaan omdat ze meer wil weten over de moord op Jack Fielding, een van haar collega’s. Jack lijkt te zijn doodgeschoten door Dawn Kincaid, de dochter van hem en Kathleen.
Het werd een tegenvaller. Tot hoofdstuk 15 was het verhaal vooral chaotisch, moeilijk te volgen en helemaal niet boeiend. Het kabbelt allemaal een beetje voort, beschrijvingen van de omgeving en planten voeren de boventoon. In principe lees ik een boek altijd uit en als je een boek krijgt toegestuurd voor een recensie dan is er een extra reden om het boek uit te lezen maar het heeft wel moeite gekost. Gelukkig wordt het verhaal na hoofdstuk 15 spannender, iets minder chaotisch en er lijkt naar een plot te worden toegewerkt. De lezer wordt meer meegenomen in het verhaal en de komst van Lucy en Benton helpen het verhaal meer spanning te geven. Uiteindelijk is de plot wel erg simpel. Persoonlijk vind ik het altijd aardig als ik door goed lezen en nadenken, zelf had kunnen bedenken hoe de vork in de steel zit. Dat zal geen enkele lezer lukken omdat Kay uiteindelijk meer weet dan de lezer. Jammer.
Tot slot de personages. Het mag dan al even geleden zijn dat ik de laatste Scarpetta-roman heb dichtgeslagen, de Kay en Marino van toen herkende ik niet. Vlakke personen, weinig karakter en slecht uitgewerkt. De lezer die nooit eerder een Scarpetta-roman van Cornwell las, zal zich zeker afvragen wat de populariteit van deze romanfiguur toch kan hebben veroorzaakt. Ook de beperkte rol van zowel Benton als Lucy vond ik een gemis. Misschien moet Cornwell eens denken aan een spin-off waar Benton en Lucy het verhaal dragen.
Door de tweede helft van het boek krijgt Rood Waas van mij twee sterren.
JannyAn's Blog 