De Discipel en Het Familiegraf – Michael Hjorth

Ik ben helemaal niet zo’n serielezer maar het eerste deel van de Bergmankronieken kreeg vier sterren dus dan is er reden genoeg om een volgend deel op te pakken.

Het leuke van de boeken van Hjorth vind ik dat het niet alleen het misdrijf is wat de spanning maakt. De personages, zeker Vanja, Ursula en Bergman zijn minstens zo belangrijk. Daarbij zijn de boeken vlot geschreven en boeien vanaf het begin. Dit tweede deel kreeg van mij maar liefst vijf sterren. Ik had het dan ook in een mum van tijd uit.

En als je dan op vakantie bent dan lees je er meteen maar het volgende deel achter aan. Ook in dit derde deel zijn misdrijf en personages even belangrijk. De hand die uit het zand omhoog steekt blijkt heel wat meer te betekenen dan een enkelvoudige moord. Het zou toch mooi materiaal zijn voor een goede Scandinavische tv-serie.

Vals Spel – Harlan Coben

Het is alweer even terug dat ik een boek van Harlan Coben heb gelezen. Ik kwam eigenlijk op het idee door het overzicht Aanbevolen Boeken op mijn ereader. Recent ook nog een paar films naar zijn boeken op Netflix bekeken. Eigenlijk kan je bij Coben er altijd wel van op aan dat het een spannend verhaal is.

Voor de samenvatting zou ik zeggen, kijk in Goodreads of Hebban. Vals Spel is het eerste deel van een serie met Myron Bolitar in de hoofdrol. Ik bedenk me dat mijn vorige blog ook al over het eerste boek in een serie ging. En ik ben het jaar begonnen met de hele serie van de Hongerspelen. 2022 lijkt het jaar van de series te gaan worden.

Ik vond Vals Spel vier sterren waard. Spannend verhaal, wel even wennen aan een sportagent als hoofdrolspeler, en een verrassende plot. Coben heeft me niet teleurgesteld. Zou best kunnen dat ik een volgend boek uit de serie oppak.

Staat van Terreur – Hillary Rodham Clinton

Een thriller van Hillary. Dat verwacht je niet. Ze heeft wel meerdere boeken op haar naam staan maar geen fictie. Dat alleen al maakte me nieuwsgierig. En nee, ze schreef het boek niet zelf maar samen met Louise Penny, die een hele serie boeken heeft geschreven met chief inspector Armand Gamache in de hoofdrol. Een thriller is voor Louise dus een peulenschil.

Staat van terreur is een spannende thriller, leuk om te lezen, goed geschreven. De inbreng van Hillary is duidelijk. Al was het maar omdat de hoofdpersoon een vrouwelijke minister van buitenlandse zaken is. Maar ik ben er ook zeker van dat ze veel inbreng heeft gehad in de beschrijving van de gebeurtenissen, hoe zaken gaan in het Witte Huis, wellicht zelfs wat ze zelf heeft ervaren. Met de vorige president, president Dunn, als personage in het boek is er een stevige knipoog naar het presidentschap van Donald Trump. Leuk.

Ik vind het een aanrader. Ze mag van mij nog een keer samen met Louise aan de slag maar als ik CNN zie, is ze volgens mij op dit moment druk met de volgende presidentsverkiezingen dus dat zal er voorlopig niet van komen. Mijn oordeel, vier sterren.

Wat Verborgen Is – Michael Hjorth en Hans Rosenfeldt

Het eerste deel van de Bergmankronieken geschreven door Michael Hjorth, een voor mij nog onbekende auteur. Voor zover ik in Goodreads kan vinden, bestaan de Bergmankronieken uit 7 delen, dus ik kan voorlopig even vooruit.

Hjorth is een Zweedse auteur, die deze serie samen met Hans Rosenfeldt heeft geschreven. Daarnaast produceert hij films voor zowel tv als bioscoop. Hans Rosenfeldt is misschien niet direct een naam die je kent maar velen kennen zijn, zeer populaire serie The Bridge zeker. De Bergmankronieken zijn blijkbaar ook verfilmd maar ik kan me niet herinneren deze titel al eens op Netflix te hebben gezien.

Ik schrijf wel dat ik even vooruit kan, gelukkig staan de boeken ook in Kobo Plus dus daar is geen belemmering, maar dan moet ik deze titel natuurlijk ook nog de moeite waard vinden.

Laat ik met de conclusie beginnen. Ja, zeer de moeite waard. Ik gaf Wat Verborgen Is maar liefst 4 van de 5 sterren. Het verhaal is boeiend en spannend vanaf het begin. De personages zijn niet van die oppervlakkige types en er speelt meer dan alleen de misdaad die moet worden opgelost. Meerdere lagen in het verhaal en een verrassende plot. Nou, dan heb je het als schrijver toch best goed gedaan.

Laura H. – Thomas Rueb

Ik kon het me nog herinneren. Op tv een schichtig kijkende jonge vrouw die vertelde dat ze was ontvoerd naar het kalifaat van IS in Syrië. Dat bleek later niet te kloppen. Ze was uit vrije wil meegegaan met haar man, Ibrahim. Twee kinderen waren er bij haar. Een dochter van een eerdere man en een zoon van Ibrahim.

Het is een bijzonder verhaal dat Thomas Rueb opdist. Hij heeft uren met Laura gesproken om haar verhaal te kunnen vertellen. Ook is hij haar sporen nagegaan om te zien of of haar verhaal klopt, heeft plaatsen bezocht waar ze heeft gewoond en mensen gesproken die zich haar kunnen herinneren.

Laura heeft veel verkeerde keuzes gemaakt in haar leven. Dat is wel duidelijk. En daar heeft ze de gevolgen van ondervonden. Het was geen gemakkelijk leven in het kalifaat. En heel anders dan haar was voorgespiegeld. Haar taak was vooral precies te doen wat Ibrahim zei en ervoor zorgen dat hij trots op haar kon zijn. Daarbij had ze de zorg voor de twee kinderen. Het verhaal laat zien dat haar kinderen op de eerste plaats stonden en dat ze voor hen een goed leven wilde. Uiteindelijk was dat ook de belangrijkste reden voor haar om te vluchten uit het kalifaat.

Voor mij was de bijdrage van Laura aan IS de steun voor haar man die daardoor voor IS kon werken. In het boek heb ik nergens kunnen lezen dat zij zelf een actieve bijdrage heeft geleverd. Ik heb geen idee in hoeverre de indoctrinatie door het continue naar IS denkbeelden moeten leven bij Laura blijvend een knopje hebben omgezet. Dat is voer voor psychologen.

Een bijzonder verhaal dat door Thomas Rueb op een heel boeiende manier is opgeschreven. Vier sterren kreeg het boek van mij.

Ik vond nog een interview met Laura H, ze vertelt over de hel op aarde.

Musch – Jean-Marc van Tol

Musch is de titel van deel 1 van de Johan de Witt trilogie. Cornelis Musch is griffier van de Staten-Generaal. Zijn beschrijving van de gebeurtenissen in het jaar 1650 is onderdeel van Musch. Daarnaast lezen we onderdelen van de geheime dagboeken van graaf Frederik Hendrik, de belevenissen van de postbode uit Duitsland en van Johan de Witt en ook Jacob Cats komt aan het woord.

Het is even wennen als je in Musch begint te lezen. Veel perspectiefwisselingen en taalgebruik passend bij de persoon die aan het woord is of waarover wordt geschreven. Eigenlijk niet mijn favoriete soort boek en daarmee bedoel ik dat feit en fictie moeiteloos in elkaar zijn verweven. Daarbij heb je wel steeds het gevoel dat het om feiten gaat omdat het een leesroute door archiefstukken lijkt te zijn. Van Tol maakt duidelijk dat corruptie eerder regel dan uitzondering was en geld de voornaamste drijfveer.

Van de personages is Musch zelf verreweg de meest onaangename en Johan de Witt de meest sympathieke. Laatstgenoemde is in een voortdurende strijd verwikkeld tussen zijn liefde voor de wiskunde en ambitie om jurist te zijn.

Van Tol heeft een indrukwekkend boek afgeleverd. Het lezen meer dan waard. Het helpt wel om iets af te weten van de periode waarin het verhaal speelt, de politieke situatie en de personages. Soms is enig doorzettingsvermogen wel nodig maar in het algemeen is het boeiend geschreven. Van mij krijgt Musch vier sterren.

Misschien komt de naam van Jean-Mark van Tol je bekend voor. Hij is de schrijver van Fokke en Sukke. Hier vond ik nog een recensie in het NRC. RTV Baarn heeft een leuk interview met de schrijver uitgezonden. En kijk ook op de website over Johan de Witt. Daar is enorm veel informatie te vinden.

Verborgen – Karen Slaughter

De thrillers zijn altijd de tussendoortjes. In oktober las ik mijn eerste boek van Karin Slaughter en toen heb ik mezelf beloofd zeker meer van haar te gaan lezen. Voor mij is dit de eerste van haar serie met Will Trent in de hoofdrol.

Verborgen (Will Trent #8) begint met het lijk van een politieman. Al snel blijkt dat er meer slachtoffers zijn en dat er een verband is met het verleden van Will Trent zelf.

Het boek leest prettig. De spanning wordt snel opgebouwd. De hoofdpersonen krijgen veel aandacht. Dat geldt ook voor de relatie tussen Will en Sara (zijn vriendin) en zijn relatie met Angie (zijn vrouw). De perspectiefwisseling van Will naar Angie en weer terug geeft het boek iets extra’s. Op onderdelen is het verhaal wat voorspelbaar maar de plot is zeker verrassend.

Het boek hoeft zeker niet als onderdeel van de serie te worden gelezen. Ik heb in elk geval niet de indruk dat ik de zeven delen hiervoor heb gemist. Van mij krijgt Verborgen vier sterren.

De Vrouw die Terug Moest – Lina Bengtsdotter

De Vrouw die Terug Moest wordt aangeprezen als zeer geschikt voor de fans van de Millennium-trilogie. Om dit boek daarmee te vergelijken, vind ik wat ver gaan. De Millennium-trilogie kent meer verhaallijnen en de personages worden verder uitgewerkt. Maar toch is deze eerste Charlie Lager thriller het lezen meer dan waard.

Als de 17-jarige Annabelle op een avond niet thuis komt, krijgt Charlie Lager de opdracht om uit te vinden wat er is gebeurd. Het toeval wil dat de verdwijning heeft plaatsgevonden in Gullspång, de geboorteplaats van Charlie.

Het verhaal boeit direct en Bengstdotter heeft een prettige schrijfstijl. Naast de zoektocht naar wat er die avond is gebeurd, krijgt ook Charlie als personage veel aandacht. Het blijft tot het einde spannend wat er precies is gebeurd. Daar ga ik dan ook niets over vertellen. Een aanrader, door mij met vier sterren gewaardeerd. Ik ga zeker meer boeken uit deze serie lezen.

Zomervacht – Jaap Robben

Onze randstad leesgroep houdt een jaartje pauze. Tenminste, we kiezen een jaar lang geen boeken om te bespreken maar we lezen natuurlijk wel. En daarom staat voor de volgende keer Zomervacht van de Oosterhoutse auteur Jaap Robben op het programma, facultatief.

Het verhaal gaat over Brian die met zijn vader Maurice in een caravan woont. In de zomervakantie komt zijn gehandicapte broer Lucien ook in de caravan wonen omdat de instelling waar hij verblijft wordt verbouwd. Voor Maurice was de geldelijke vergoeding die hij hiervoor zou krijgen de belangrijkste drijfveer om Lucien op te vangen, de verzorging van Lucien laat hij verder aan Brian over. Een hele klus voor een dertienjarige jongen. Communicatie met Lucien is nauwelijks mogelijk en hij heeft veel verzorging en hulp nodig. Maurice denkt alleen aan zichzelf, heeft geen enkel verantwoordelijkheidsgevoel en laat Brian hele dagen alleen met zijn broer achter, zogenaamd om geld te verdienen.

Robben laat Brian het verhaal vertellen. Tussendoor herinnert hij zich gebeurtenissen uit de tijd toen ze met zijn moeder nog een gezin vormden. Een moeder die ook niet zoveel zin had in de verzorging van de gehandicapte zoon en het vaak liet afweten als het tijd was om hem te bezoeken. Brian lijkt de enige die begaan is met het wel en mee van zijn broer en doet naar beste kunnen alles om hem te helpen en te verzorgen.

Het is een verhaal dat je raakt, gevoelig maar ook hard en meedogenloos. Voor mij een geslaagde eerste kennismaking met deze auteur want ik waardeer het boek met vier sterren.

Robben maakte meteen naam met zijn debuutroman Birk. Dit is zijn tweede roman. Daarbij legt hij zich ook toe op het schrijven van poëzie.

Hier kun je nog een recensie vinden. Jaap Robben heeft een eigen website.

100 Gelukkige Dagen – Fausto Brizzi

Fausto Brizzi is vooral bekend als filmregisseur maar in 2013 debuteerde hij als romanschrijver met “Cento giorni di felicità”, 100 Gelukkige Dagen. Een geslaagd debuut.

In deze roman vertelt Lucio zijn verhaal met de nodige humor en zelfspot. Hij is buiten de deur gezet door zijn vrouw en krijgt dan te horen dat hij terminaal ziek is. In eerste instantie ondergaat hij een paar chemokuren maar besluit uiteindelijk dat hij zijn leven zo niet wil eindigen. Hij wil nog 100 dagen gelukkig leven, de vergeving krijgen van zijn vrouw en tijd doorbrengen met vrienden en kinderen.

Het is een hele opdracht, nog 100 dagen gelukkig leven maar Lucio maakt er het beste van. Het is een heerlijk boek om te lezen, het leest als een trein, is soms aandoenlijk, dan weer grappig, teder en natuurlijk ook droevig. De doos zakdoeken moet je echt wel bij de hand hebben.

Het is een mooi idee dat je, als je er aan toe bent, nog 100 dagen gelukkig leeft en dan afscheid van de wereld neemt. Liever zelf kiezen dan afwachten. Maar tot die tijd, leven in het hier en nu en nu gelukkig zijn.

Een boektrailer vind je hier.

Ik gaf het boek vier sterren.