Dit las ik in 2018

Mijn Reading Challenge in GoodReads (Challenge 2018) had ik op 30 boeken gezet. Het zijn er uiteindelijk 37 geworden. Twee boeken kregen van mij vijf sterren. Dat waren Rummelplatz van Werner Braünig en The Art of Racing in the Rain van Garth Stein. Maar ja, er kan maar 1 boek het beste zijn. Dat is The Art of Racing in the Rain want daar heb ik echt van genoten, ik heb er om gelachen en om gehuild. Ik zou iedereen dan ook willen aanraden om dat boek te lezen.

Een slechtste boek is er ook, Duivelswerk van Mo Hayder. Ik vond het een waanzinnig verhaal, het kon me geen moment boeien en heb het daarom zelfs niet uitgelezen. Eerdere boeken van Hayder las ik met plezier maar dit was echt een misser.

Dit zijn ze alle 37, gesorteerd van hoogste naar laagste waardering.

Schermafbeelding 2018-12-24 om 15.33.27Schermafbeelding 2018-12-24 om 15.33.52

Wat Kan Ons Gebeuren – Gerrit Hoogstraaten

Het boek werd me aangeraden in het commentaar bij een Facebookbericht. Een groepering vond dat de Nederlandse regering excuses moest aanbieden omdat zij na WO II niet meer hadden gedaan om te voorkomen dat vrouwen die het met Duitsers zouden hebben aangelegd, werden kaal geschoren. Mijn vraag was of er op dat moment sowieso wel een politiemacht was die dat had kunnen doen. Na het einde van WO II was er binnen politie en leger, of wat er van over was, toch ook wel een probleem. Daarbij is het vanuit je luie stoel, met de kennis die we nu hebben, en zonder de emotie van vijf jaar leven in een bezet land, wel heel simpel om te (ver)oordelen.

In Wat Kan Ons Gebeuren volgen we politieman Herman Hoogenbosch. Hij is politieman in Amsterdam als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt. In zijn functie krijgt hij te maken met de Duitse overheerser die het politiekorps maar al te graag inzet voor hun eigen belangen. Het is voor Hoogenbosch niet makkelijk om de juiste keuzes te maken. Hij wil vooral zijn baan en zijn gezin beschermen en kiest daarbij een veilige route. Hij is er niet gelukkig mee en probeert de bezetter toch een beetje dwars te zitten door bijvoorbeeld niet te streng te controleren op persoonsbewijzen. Hoogenbosch laat zich zeker niet kennen als een moedig man. Hij kiest steevast de weg van de minste weerstand. Zijn bedoelingen daarbij zijn niet slecht maar hij komt zo wel aan de verkeerde kant van de grens en heeft het daar ook moeilijk mee.

Gerrit Hoogstraten laat met zijn roman zien dat het niet eenvoudig is om de juiste keuzes te maken en dat een mens soms dingen doet waarvan hij vooraf nooit had gedacht ze ooit te zullen doen. Iedereen hoopt een moedig mens te zijn maar of je dat werkelijk bent, weet je pas als de situatie zich voordoet.

Aan de leden van de groepering waar ik aan het begin over schreef het advies om het boek te lezen. En laten we stoppen met excuses vragen en samen werken aan een toekomst waar zulke dingen niet meer gebeuren.

Ik gaf het boek drie sterren.

100 Gelukkige Dagen – Fausto Brizzi

BrizziFausto Brizzi is vooral bekend als filmregisseur maar in 2013 debuteerde hij als romanschrijver met “Cento giorni di felicità”, 100 Gelukkige Dagen. Een geslaagd debuut.

In deze roman vertelt Lucio zijn verhaal met de nodige humor en zelfspot. Hij is buiten de deur gezet door zijn vrouw en krijgt dan te horen dat hij terminaal ziek is. In eerste instantie ondergaat hij een paar chemokuren maar besluit uiteindelijk dat hij zijn leven zo niet wil eindigen. Hij wil nog 100 dagen gelukkig leven, de vergeving krijgen van zijn vrouw en tijd doorbrengen met vrienden en kinderen.

Het is een hele opdracht, nog 100 dagen gelukkig leven maar Lucio maakt er het beste van. Het is een heerlijk boek om te lezen, het leest als een trein, is soms aandoenlijk, dan weer grappig, teder en natuurlijk ook droevig. De doos zakdoeken moet je echt wel bij de hand hebben.

Het is een mooi idee dat je, als je er aan toe bent, nog 100 dagen gelukkig leeft en dan afscheid van de wereld neemt. Liever zelf kiezen dan afwachten. Maar tot die tijd, leven in het hier en nu en nu gelukkig zijn.

Een boektrailer vind je hier.

Ik gaf het boek vier sterren.

Boy 7 – Mirjam Mous

boy 7In de facebookgroep Samen Lezen is Leuker kwam de titel Boy 7 van Mirjam Mous voorbij. Veel enthousiaste reacties en het zou een superspannend boek zijn. Genoeg reden om het als tussendoortje te lezen.

Mirjam Mous was mij onbekend. Grappig om te lezen dat ze is geboren in Oosterhout, is opgegroeid in Made en nu in Breda woont. Het bleek een auteur uit eigen regio te zijn.

Mirjam Mous heeft vooral jeugdboeken en YA-boeken geschreven. Boy 7 hoort in de laatste categorie. Het boek begint als een jongen wakker wordt op een snikhete grasvlakte, geen idee heeft hoe hij daar terecht is gekomen en zich verder ook werkelijk niets meer herinnert.

Soms is het boek wat ongeloofwaardig. Zo herinnert Boy 7 zich niets maar weet ineens wel alles over winkelsluiting op de woensdag en herinnert hij zich ineens hoe hij Lara heeft ontmoet. Om te vertellen hoe Boy 7 op die grasvlakte is gekomen wordt gebruik gemaakt van een notitieboek dat door Boy 7 wordt gelezen. Bij vlagen lopen het hier en nu en het notitieboek wat al te soepel in elkaar over. Daarbij had het notitieboek wel ongelooflijk veel details. Mous heeft erg simpel taalgebruik en schrijft in korte zinnen.

Het gegeven is origineel en het boek leest lekker weg. Boeiend geschreven en het blijft tot het laatst spannend. Ik kan me voorstellen dat jongeren het met plezier lezen.

Ik gaf het boek twee sterren, vooral doordat het verhaal ongeloofwaardig is en de taal wel erg simpel.

Het boek bleek de basis voor meer want Marc Veerkamp herschreef het boek als toneelstuk en Lourens Blok maakte er een film van. Hier kun je de trailer zien.

Mirjam Mous heeft een eigen website.

Deze boeken las ik in 2016

Het is een tijd stil geweest op mijn blog. Om verschillende redenen want er kan veel gebeuren in een mensenleven. Het aantal boeken dat ik in 2016 heb gelezen laat zien dat ik weer tijd kan vinden om boeken te lezen. En de rust heb om dat te doen. Want 23 boeken in een jaar tijd begint weer ergens op te lijken. En dit waren ze:

g1 g2 g3 g4 g5 g6

Geplaatst in Boeken. Tags: , . Leave a Comment »

Dit las ik in 2014

Blijkbaar was 2014 een turbulent jaar in mijn leven want ik las dit jaar maar 11 boeken. Een van die 11 boeken vind ik het mooiste boek dat ik tot nu toe heb gelezen, Crossing to Safety van Wallace Stegner.

En dit zijn ze alle elf.

Boeken 2014.jpeg

Geplaatst in Boeken. Tags: , . Leave a Comment »