De Discipel en Het Familiegraf – Michael Hjorth

Ik ben helemaal niet zo’n serielezer maar het eerste deel van de Bergmankronieken kreeg vier sterren dus dan is er reden genoeg om een volgend deel op te pakken.

Het leuke van de boeken van Hjorth vind ik dat het niet alleen het misdrijf is wat de spanning maakt. De personages, zeker Vanja, Ursula en Bergman zijn minstens zo belangrijk. Daarbij zijn de boeken vlot geschreven en boeien vanaf het begin. Dit tweede deel kreeg van mij maar liefst vijf sterren. Ik had het dan ook in een mum van tijd uit.

En als je dan op vakantie bent dan lees je er meteen maar het volgende deel achter aan. Ook in dit derde deel zijn misdrijf en personages even belangrijk. De hand die uit het zand omhoog steekt blijkt heel wat meer te betekenen dan een enkelvoudige moord. Het zou toch mooi materiaal zijn voor een goede Scandinavische tv-serie.

De Graanrepubliek – Frank Westerman

De Graanrepubliek was me aangeraden. Aanvankelijk leek het me een interessant verhaal. Het deed met wat denken aan Hoe God verdween uit Jorwerd van Geert Mak. Nostalgie over Nederland ergens inde vorige eeuw, of eerder. Maar al gauw ging het verhaal meer over Sicco Mansholt dan over Groningen. Dat interesseert me echt minder. Ik heb het toch toch over de helft volgehouden. Daarom twee sterren. Dat wil dus niet zeggen dat het een slecht geschreven boek is, wel dat het mij minder interesseerde.

Vals Spel – Harlan Coben

Het is alweer even terug dat ik een boek van Harlan Coben heb gelezen. Ik kwam eigenlijk op het idee door het overzicht Aanbevolen Boeken op mijn ereader. Recent ook nog een paar films naar zijn boeken op Netflix bekeken. Eigenlijk kan je bij Coben er altijd wel van op aan dat het een spannend verhaal is.

Voor de samenvatting zou ik zeggen, kijk in Goodreads of Hebban. Vals Spel is het eerste deel van een serie met Myron Bolitar in de hoofdrol. Ik bedenk me dat mijn vorige blog ook al over het eerste boek in een serie ging. En ik ben het jaar begonnen met de hele serie van de Hongerspelen. 2022 lijkt het jaar van de series te gaan worden.

Ik vond Vals Spel vier sterren waard. Spannend verhaal, wel even wennen aan een sportagent als hoofdrolspeler, en een verrassende plot. Coben heeft me niet teleurgesteld. Zou best kunnen dat ik een volgend boek uit de serie oppak.

In Bloed Geschreven – James Rollins

Hoe kwam ik er ook weer bij om dit boek te gaan lezen. Vermoedelijk door een bericht in de facebookgroep Kobo Plus dat het een steengoede serie is. Zoiets meen ik me te herinneren.

Steengoed vond ik het niet. Best een goed verhaal, wel een apart gegeven. Ik heb het boek in ieder geval redelijk geboeid gelezen al ben ik niet zo’n fan van verhalen met vampierachtigen. Maar vooruit. Ik weet nog niet of ik verder ga met de serie. Er staat nog zoveel op mijn lijstje.

Toch drie sterren.

Het Verhaal van de Kat die Boeken wilde redden – Sosuke Natsukawa

Ik zag de titel voorbij komen in de suggesties van Kobo Plus, de titel sprak me aan. Kattenliefhebber, boekenliefhebber, dat moest toch wel een boek voor mij zijn.

Het is een Japans Sprookje. De overgrootvader van Rintaro en hij is nu alleen in de oude boekhandel. Grootvader heeft Rintaro de liefde voor boeken bijgebracht. Rintaro wacht op zijn verhuizing naar tante als een kat in de winkel verschijnt, een sprekende kat. De kat weet Rintaro zover te krijgen dat hij hem gaat helpen boeken te redden.

Het is een leuk verhaal. In de vier uitdagingen laat Natsukawa het belang van boeken en het lezen van boeken zien. Plezierig om te lezen. Die sterren.

Het Moois dat we Delen – Ish Aït Hamou

Ik las dit boek voor leesgroep Manuscript, het was mijn voor deze ronde gekozen boek. En dat was geen verkeerde keuze. Wat een fantastisch boek.

Het verhaal wordt afwisselend verteld door de ogen van Soumia en Luc. In eerste instantie lijken het twee afzonderlijk verhalen maar stukje bij beetje wordt het duidelijk dat de hoofdpersonen wel iets met elkaar te maken hebben.

Hamou geeft de lezer steeds kleine brokjes, geen ingewikkelde taal, geen tierelantijnen. Als lezer voel je je afwisselend Soumia en Luc, je begrijpt wat ze voelen, wat ze willen bereiken. Het verhaal is ontroerend, indringend, aangrijpend en intiem.

Het verhaal is knap opgebouwd. Jammer dat het boek uit is. Vijf sterren.

Staat van Terreur – Hillary Rodham Clinton

Een thriller van Hillary. Dat verwacht je niet. Ze heeft wel meerdere boeken op haar naam staan maar geen fictie. Dat alleen al maakte me nieuwsgierig. En nee, ze schreef het boek niet zelf maar samen met Louise Penny, die een hele serie boeken heeft geschreven met chief inspector Armand Gamache in de hoofdrol. Een thriller is voor Louise dus een peulenschil.

Staat van terreur is een spannende thriller, leuk om te lezen, goed geschreven. De inbreng van Hillary is duidelijk. Al was het maar omdat de hoofdpersoon een vrouwelijke minister van buitenlandse zaken is. Maar ik ben er ook zeker van dat ze veel inbreng heeft gehad in de beschrijving van de gebeurtenissen, hoe zaken gaan in het Witte Huis, wellicht zelfs wat ze zelf heeft ervaren. Met de vorige president, president Dunn, als personage in het boek is er een stevige knipoog naar het presidentschap van Donald Trump. Leuk.

Ik vind het een aanrader. Ze mag van mij nog een keer samen met Louise aan de slag maar als ik CNN zie, is ze volgens mij op dit moment druk met de volgende presidentsverkiezingen dus dat zal er voorlopig niet van komen. Mijn oordeel, vier sterren.

Het Lied van de Nachtvogels – Julie Carrick Dalton

Na lange tijd weer een keer ingeschreven voor leesclubboek bij Hebban. Een debuutroman. Ik had mazzel en kreeg een exemplaar toegestuurd om mee te lezen.

Het lied van de nachtvogels, als je het boek in de boekwinkel ziet liggen, kan je uit de titel niet direct afleiden waar het boek over gaat maar de cover zelf is genoeg om het boek op te pakken. De cover ziet er namelijk echt mooi uit, wat mij betreft mooier dan de originele versie. De tekst op de achterflap had me nieuwsgierig genoeg gemaakt om het boek in de leesclub te gaan lezen.

De openingszin is veelbelovend “de waarheid houdt zich schuil in gaten en spleten, op gebarsten plekken en in lege holten”. In ieder geval mooie taal, zo lijkt het. Je zit echt meteen in het verhaal. Het leest lekker vlot en aan het eind van het eerste hoofdstuk is al duidelijk dat er vroeger iets ernstigs is gebeurd en wordt de spanning opgevoerd.

De hoofdpersoon is Cadie, die zeer begaan is met de verandering van het klimaat. Naast de gebeurtenis in het verleden, loopt de klimaatverandering als een rode draad door het boek. Naar mijn smaak wat teveel als bijzaak.

De auteur schrijft afwisselend over “die zomer”, waarin de gebeurtenis heeft plaatsgevonden, en het heden. Ik lees graag boeken die heen en weer springen in de tijd, of afwisselend vanuit een ander perspectief zijn geschreven. Die afwisseling heeft als effect dat je nieuwsgierig wordt omdat je wilt weten hoe het verhaal in die tijd of voor die persoon verder gaat.

Wat wel opvalt is dat het verhaal soms onvolledig is. In het verhaal mist iets zodat je het idee hebt dat je iets over het hoofd hebt gezien maar dat blijkt dan echt niet zo te zijn.

Nadat duidelijk is geworden wat er is gebeurd, merk ik wel een omslag. Het wordt wat langdradig, het is moeilijker om door te blijven lezen. Jammer want daardoor is mijn conclusie dat het boek beter iets korter was geweest. Daarbij vind ik de personages weinig ontwikkeling doormaken. Je kan alleen aan de tekst niet afleiden of je nou met Cadie in Die zomer of met Cadie in het nu te maken hebt terwijl ze toch echt wel een stukje ouder is geworden.

Ik heb het boek daarom uiteindelijk twee sterren gegeven.

Verliezen van Jezelf – Mariska Noordeloos

Op Facebook zijn zoveel leuke groepen te vinden. Een van die groepen is Boekenbabbels met boeken van vier auteurs. Ze geven je de mogelijkheid om bij toerbeurt een van hun boeken te lezen in ruil voor een recensie op Hebban. Ik las dit boek.

Het boek gaat over Sifra, dochter van Cat. Na wat bedenkingen van Cat mag Sifra een grote stap zetten om als au-pair in Engeland te gaan werken. Ze denkt daar een leuke tijd tegemoet te gaan als au-pair maar het pakt allemaal heel anders uit. In plaats van een in een leuk gezin komt ze regelrecht in de hel terecht.

Natuurlijk hoop je als je op zo’n manier een boek mag lezen dat je de auteur een plezier kan doen met een lovende recensie. Maar het moet wel een eerlijke recensie zijn. En eerlijk gezegd, het boek viel me tegen. Het is een actueel onderwerp en de manier waarop het in de roman wordt neergezet is goed. Wat mijn bezwaar is, is de taal. Nadat ik het boek uit had heb ik mijn aantekeningen doorgelezen en daar zie ik twee keer staan dat ik het taalgebruik wat kinderlijk vind. Het komt ook door de houding van bijvoorbeeld Cat, de aanbidding van Koen met oogkleppen op en oordoppen in. Die is ergerlijk. En dat helpt natuurlijk niet om met plezier een boek te lezen. En sommige dingen kloppen gewoon niet. Op blz 76 wordt Krakau beschreven als een armoedige stad. Het verhaal speelt volgens mij in de huidige tijd en Krakau is een hele mooie stad al zullen er vast slechtere wijken zijn zoals dat ook in onze steden het geval is. Blz 160 verbrijzelde én gebroken ribben. Is toch ook een beetje te gek. Blz 281, “implantaten zijn niet mogelijk want de wortels van de tanden zijn afgestorven”. Implantaten zíjn de vervanging van de wortels, implantaten worden in je kaakbeen geschroefd.

Ik kan me overigens wel voorstellen dat er mensen zijn die, geen probleem hebbend met de genoemde onvolkomenheden, wel met plezier dit boek lezen want het is wel een spannend verhaal. Maar voor mij wordt het 1 ster, sorry.

De Beproeving – Stephen King

Ik ben een enorme fan van Stephen King. Ergens las ik dat De Beproeving gaat over een dodelijk virus dat de wereldbevolking behoorlijk uitdunt. Dat leek me echt een mooi boek om in Corona tijd te op te pakken. Het is tenslotte altijd fijn om te lezen dat het echt allemaal nog veel erger kan. In de introductie, door King zelf, las ik dat het boek al eerder is uitgegeven maar dat de uitgever het toen veel te dik vond. King moest ca 400 pagina’s schrappen. Dat lijkt me voor een auteur echt een onmogelijke opgave, maar goed, het is hem gelukt.

Nu hij als gevierd auteur wat meer in de melk heeft te brokkelen is de roman opnieuw uitgegeven en nu mét die 400 pagina’s. Het is dus echt een lijvig boek van maar liefst 1230 pagina’s. Had ik daar nou maar even naar gekeken voor ik begon met lezen.

Het begint spannend. De personages worden bekend gemaakt. Natuurlijk over het virus dat in de wereld komt en hoe de wereld er op reageert, hoe het virus zich verspreidt, wat de mensen gaan doen als blijkt dat ze maar met weinig zijn overgebleven. Echt boeiend geschreven maar op de helft geloofde ik het allemaal wel, daar werd het toch meer van hetzelfde. En in de wetenschap dat het echt nog even doorlezen was geblazen, ben ik gestopt. Echt waar, ik heb een boek van de grote meester niet uitgelezen. Ik zie op Goodreads en Hebban dat er mensen die het hoog waarderen, en ik heb vast een heel verrassende ontknoping gemist, maar het was genoeg. En voor een boek dat ik niet heb uitgelezen is twee sterren best aardig. Had hij die 400 bladzijden er maar uit gelaten dan was het misschien wel gelukt.